ਉਹ ਜ਼ਰੇ-ਜ਼ਰੇ ਵਿੱਚ ਵੱਸਦਾ ਏ
ਦੁਨੀਆਂ ਪੁਛਿਆ,
ਰੱਬ ਹੈ ਕੇਹਾ?
ਗੁਰੂਆਂ ਦੱਸਿਆ,
ਕੁਦਰਤਿ ਜੇਹਾ।
ਗਰੂ ਗ੍ਰੁੰਥ ਜੀ ਏਹੋ ਸੁਨੇਹਾ,
ਕੁਲ ਦੁਨੀਆਂ ਨੂੰ ਦੱਸਦਾ ਏ ।
ਅਕਾਲ ਅਜੂਨੀ ਹੋਕੇ ਵੀ,
ਉਹ ਜ਼ਰੇ-ਜ਼ਰੇ ਵਿੱਚ ਵੱਸਦਾ ਏ।।
ਰੁਪ ਰੰਗ ਤੇ ਭਾਰ ਨਹੀਂ ਹੈ,
ਰੱਬ ਦਾ ਕੋਈ ਆਕਾਰ ਨਹੀਂ ਹੈ ।
ਚੱਕਰ-ਚਿਹਨ ਤੋਂ ਉਹ ਹੈ ਵੱਖਰਾ,
ਰੇਖ-ਭੇਖ ਵਿੱਚਕਾਰ ਨਹੀਂ ਹੈ ।
ਜੇ ਕੋਈ ਉਸਨੂੰ ਬਾਹਰ ਢੂੰਡੇ,
ਓਸੇ ਅੰਦਰ ਹੱਸਦਾ ਏ।
ਅਕਾਲ ਅਜੂਨੀ ਹੋਕੇ ਵੀ,
ਉਹ ਜ਼ਰੇ-ਜ਼ਰੇ ਵਿੱਚ ਵੱਸਦਾ ਏ।।
ਦੁਨੀਆਂ ਕਾਮ,ਕਰੋਧ ਵਧਾਇਆ,
ਲੋਭ,ਲਾਲਚ ਵੀ ਦੂਣ ਸਵਾਇਆ।
ਸਾਰੇ ਜੱਗ ਨੂੰ ਨਰਕ ਬਣਾਕੇ,
ਰੱਬ ਦੀ ਖਾਤਿਰ ਸਵੱਰਗ ਸਜਾਇਆ।
ਅੰਬਰੀਂ ਰੱਬ ਵਸਾਵਣ ਵਾਲਾ,
ਖਿਆਲ ਨਾ ਮਨ ਵਿੱਚ ਧਸਦਾ ਏ।
ਅਕਾਲ ਅਜੂਨੀ ਹੋਕੇ ਵੀ,
ਉਹ ਜ਼ਰੇ-ਜ਼ਰੇ ਵਿੱਚ ਵੱਸਦਾ ਏ।।
ਲੋਕੀਂ ਸਮਝਕੇ ਉਹਨੂੰ ਵਿਅਕਤੀ,
ਨਾਂ ਰੱਖ ਲੈਂਦੇ ਕੋਈ ਵਕਤੀ।
ਬੇ-ਨਾਮਾ ਜੋ ਰੱਬ ਹੈ ਸਾਂਝਾ,
ਵਿਚਰ ਰਿਹਾ ਬਣਕੇ ਇੱਕ ਸ਼ਕਤੀ।
ਨਾਵਾਂ ਦੀ ਘੁੰਮਣ-ਘੇਰੀ ਵਿੱਚ,
ਸੂਝਵਾਨ ਨਾ ਫਸਦਾ ਏ।
ਅਕਾਲ ਅਜੂਨੀ ਹੋਕੇ ਵੀ,
ਉਹ ਜ਼ਰੇ-ਜ਼ਰੇ ਵਿੱਚ ਵੱਸਦਾ ਏ।।
ਬੰਦਾ ਰੱਬ ਨੂੰ ਮੋਹ ਨਹੀਂ ਸਕਦਾ,
ਬੂਹਾ ਉਸਤੋਂ ਢੋਹ ਨਹੀਂ ਸਕਦਾ।
ਰਾਮ ਜੋ ਰਮਿਆਂ ਕੁਦਰਤਿ ਅੰਦਰ,
ਵੱਖ ਕਿਸੇ ਤੋਂ ਹੋ ਨਹੀਂ ਸਕਦਾ।
ਹਰ ਬੰਦੇ ਦੇ ਜੀਵਨ ਅੰਦਰ,
ਸਾਹ ਬਣਕੇ ਜੋ ਨਸਦਾ ਏ।
ਅਕਾਲ ਅਜੂਨੀ ਹੋਕੇ ਵੀ,
ਉਹ ਜ਼ਰੇ-ਜ਼ਰੇ ਵਿੱਚ ਵੱਸਦਾ ਏ।।
ਰੱਬ ਹੈ ਕੇਹਾ?
ਗੁਰੂਆਂ ਦੱਸਿਆ,
ਕੁਦਰਤਿ ਜੇਹਾ।
ਗਰੂ ਗ੍ਰੁੰਥ ਜੀ ਏਹੋ ਸੁਨੇਹਾ,
ਕੁਲ ਦੁਨੀਆਂ ਨੂੰ ਦੱਸਦਾ ਏ ।
ਅਕਾਲ ਅਜੂਨੀ ਹੋਕੇ ਵੀ,
ਉਹ ਜ਼ਰੇ-ਜ਼ਰੇ ਵਿੱਚ ਵੱਸਦਾ ਏ।।
ਰੁਪ ਰੰਗ ਤੇ ਭਾਰ ਨਹੀਂ ਹੈ,
ਰੱਬ ਦਾ ਕੋਈ ਆਕਾਰ ਨਹੀਂ ਹੈ ।
ਚੱਕਰ-ਚਿਹਨ ਤੋਂ ਉਹ ਹੈ ਵੱਖਰਾ,
ਰੇਖ-ਭੇਖ ਵਿੱਚਕਾਰ ਨਹੀਂ ਹੈ ।
ਜੇ ਕੋਈ ਉਸਨੂੰ ਬਾਹਰ ਢੂੰਡੇ,
ਓਸੇ ਅੰਦਰ ਹੱਸਦਾ ਏ।
ਅਕਾਲ ਅਜੂਨੀ ਹੋਕੇ ਵੀ,
ਉਹ ਜ਼ਰੇ-ਜ਼ਰੇ ਵਿੱਚ ਵੱਸਦਾ ਏ।।
ਦੁਨੀਆਂ ਕਾਮ,ਕਰੋਧ ਵਧਾਇਆ,
ਲੋਭ,ਲਾਲਚ ਵੀ ਦੂਣ ਸਵਾਇਆ।
ਸਾਰੇ ਜੱਗ ਨੂੰ ਨਰਕ ਬਣਾਕੇ,
ਰੱਬ ਦੀ ਖਾਤਿਰ ਸਵੱਰਗ ਸਜਾਇਆ।
ਅੰਬਰੀਂ ਰੱਬ ਵਸਾਵਣ ਵਾਲਾ,
ਖਿਆਲ ਨਾ ਮਨ ਵਿੱਚ ਧਸਦਾ ਏ।
ਅਕਾਲ ਅਜੂਨੀ ਹੋਕੇ ਵੀ,
ਉਹ ਜ਼ਰੇ-ਜ਼ਰੇ ਵਿੱਚ ਵੱਸਦਾ ਏ।।
ਲੋਕੀਂ ਸਮਝਕੇ ਉਹਨੂੰ ਵਿਅਕਤੀ,
ਨਾਂ ਰੱਖ ਲੈਂਦੇ ਕੋਈ ਵਕਤੀ।
ਬੇ-ਨਾਮਾ ਜੋ ਰੱਬ ਹੈ ਸਾਂਝਾ,
ਵਿਚਰ ਰਿਹਾ ਬਣਕੇ ਇੱਕ ਸ਼ਕਤੀ।
ਨਾਵਾਂ ਦੀ ਘੁੰਮਣ-ਘੇਰੀ ਵਿੱਚ,
ਸੂਝਵਾਨ ਨਾ ਫਸਦਾ ਏ।
ਅਕਾਲ ਅਜੂਨੀ ਹੋਕੇ ਵੀ,
ਉਹ ਜ਼ਰੇ-ਜ਼ਰੇ ਵਿੱਚ ਵੱਸਦਾ ਏ।।
ਬੰਦਾ ਰੱਬ ਨੂੰ ਮੋਹ ਨਹੀਂ ਸਕਦਾ,
ਬੂਹਾ ਉਸਤੋਂ ਢੋਹ ਨਹੀਂ ਸਕਦਾ।
ਰਾਮ ਜੋ ਰਮਿਆਂ ਕੁਦਰਤਿ ਅੰਦਰ,
ਵੱਖ ਕਿਸੇ ਤੋਂ ਹੋ ਨਹੀਂ ਸਕਦਾ।
ਹਰ ਬੰਦੇ ਦੇ ਜੀਵਨ ਅੰਦਰ,
ਸਾਹ ਬਣਕੇ ਜੋ ਨਸਦਾ ਏ।
ਅਕਾਲ ਅਜੂਨੀ ਹੋਕੇ ਵੀ,
ਉਹ ਜ਼ਰੇ-ਜ਼ਰੇ ਵਿੱਚ ਵੱਸਦਾ ਏ।।
