ਡਾ ਗੁਰਮੀਤ ਸਿੰਘ ਬਰਸਾਲ ਦੀ ਕਲਮ ਦੀਆਂ ਕੁਝ ਛਪੀਆਂ ਅਤੇ ਅਣ ਛਪੀਆਂ ਰਚਨਾਵਾਂ: 2020

Thursday, December 24, 2020

Saturday, December 19, 2020

ਸ਼ਾਬਾਸ਼ ਪੰਜਾਬ !

ਸ਼ਾਬਾਸ਼ ਪੰਜਾਬ !
ਪੰਜਾਬ ਦੀ ਆਬੋ-ਹਵਾ ਵਿੱਚ, ਕੁਝ ਨਾ ਕੁਝ ਤਾਂ ਖਾਸ ਹੈ ।
ਕਲਮ ਨਹੀਂ ਕਿਰਪਾਨ ਲਿਖਿਆ, ਏਸ ਦਾ ਇਤਿਹਾਸ ਹੈ ।।
ਇਰਾਨੀਆਂ,ਦੁਰਾਨੀਆਂ,ਅਫਗਾਨੀਆਂ ਦੀ ਗੱਲ ਕੀ ,
ਹਰ ਸਿਕੰਦਰ ਥੰਮ ਲੈਣਾ , ਏਸ ਦਾ ਅਭਿਆਸ ਹੈ ।
ਹਰ ਮਨੁੱਖੀ ਮੁਢਲੀਆਂ ਲੋੜਾਂ ਨੂੰ ਇਹ ਹੈ ਪੂਰਦਾ,
ਭਲਾ ਹੀ ਸਰਬੱਤ ਵਾਲਾ ਏਸਦਾ ਧਰਵਾਸ ਹੈ ।
ਅਣਖ ਦੇ ਸੰਘਰਸ਼ ਲਈ ਹਿੰਮਤ ਜੁਟਾਵਣ ਵਾਸਤੇ,
ਛਾਤੀ `ਚ ਹਵਾ ਭਰਨ ਲਈ, ਕਰ ਜਾਂਵਦਾ ਪਰਵਾਸ ਹੈ ।
ਆਪ ਤਾਂ ਹਰ ਹਾਲ ਵਿੱਚ ਇਹ ਰਜਾ ਕਹਿਕੇ ਮਸਤ ਹੈ,
ਪਰ ਪਰ-ਉਪਕਾਰ ਲਈ ਇਹ, ਦਾਸਾਂ ਦਾ ਵੀ ਦਾਸ ਹੈ ।
ਏਸਦਾ ਨੁਕਸਾਨ ਕਰਦੀ ਬੇ-ਪਰਵਾਹੀ ਏਸ ਦੀ,
ਐਪਰ ਜਦ ਵੀ ਜਾਗਦਾ ਫਿਰ ਹਰ ਅੜਿੱਕਾ ਪਾਸ ਹੈ ।
ਏਸਦੀ ਮਿਹਨਤ ਦੇ ਝੰਡੇ ਜਗਤ ਵਿੱਚ ਨੇ ਝੂਲਦੇ,
ਏਸ ਦਾ ਸੰਘਰਸ਼ ਹੀ ਅੱਜ ਕਿਰਤੀਆਂ ਦੀ ਆਸ ਹੈ ।
ਏਸਦੇ ਦੁਸ਼ਮਣ ਵੀ ਭਾਵੇਂ ਰਹਿ ਸਕੇ ਨਾ ਸਿਫਤ ਬਿਨ,
 ਬਖਸ਼ਿਆ ਇਖਲਾਕ ਇਸਨੂੰ ,ਮਾਨਸਿਕ ਵਿਕਾਸ ਹੈ ।
ਏਸਦੀ ਫਿਤਰਤ ਨੂੰ ਤੱਕਕੇ ਲੱਗਦਾ ਹੈ ਇੰਝ ਹੁਣ,
ਜਮ-ਪਲ਼ ਪੰਜਾਬ ਦਾ ,ਮੁਹਿੰਮਾਂ ਦਾ ਆਗਾਜ਼ ਹੈ ।
ਏਸਦਾ ਤਾਂ ਭੋਲ਼ਾਪਣ ਵੀ ਏਸ ਲਈ ਜੰਜੀਰ ਹੈ,
ਤਾਹੀਓਂ ਰਾਜਨੀਤਕਾਂ ਨੇ ਕਰਿਆ ਹਿਰਾਸ ਹੈ ।
ਏਸਦੇ ਵਿਓਹਾਰ ਕੋਲੋਂ ਅੰਦਰੋਂ ਭੈ-ਭੀਤ ਹੋ,
ਰੱਖਣਾ ਗੁਲਾਮ ਇਹਨੂੰ ਹਕੂਮਤੀ ਪਰਿਆਸ ਹੈ ।
ਹੱਕ,ਸੱਚ,ਅਣਖ ਤੇ ਇਨਸਾਫ,ਸੇਵਾ ਭਾਵਨਾ ,
ਜੱਗ ਤੇ ਰੱਖੂਗਾ ਜਿੰਦਾ,ਏਸ ਨੂੰ ਸ਼ਾਬਾਸ਼ ਹੈ ।।
ਡਾ ਗੁਰਮੀਤ ਸਿੰਘ ਬਰਸਾਲ (ਯੂ ਐਸ ਏ)

Saturday, October 17, 2020

Saturday, October 3, 2020

ਦਿਲ ਤੇ ਮਾਸਕ
ਹਾਲਾਤਾਂ ਨੇ ਮੂੰਹ ਉੱਪਰ ਲਗਵਾਈ ਸੀ,
ਦਿਲ ਉਪਰ ਕਿਓਂ ਬੈਠਾਂ ਮਾਸਕ ਪਾ ਸੱਜਣਾ ।
ਸਾਂਝ ਗੁਣਾਂ ਦੀ ਪੜਦਾਂ ਏਂ ਪਰ ਮੰਨਦਾ ਨਹੀਂ,
ਤਾਹੀਓਂ ਬੈਠਾਂ ਸਭ ਤੋਂ ਮੁੱਖ ਘੁਮਾ ਸੱਜਣਾ ।
ਬੋਲਾਂ ਵਿੱਚ ਜੇ ਤਰਕ ਨਿਮਰਤਾ ਆਈ ਨਹੀਂ ,
ਕਿੰਝ ਨਾਨਕ ਦਾ ਸਕਦਾਂ ਸਿੱਖ ਅਖਵਾ ਸੱਜਣਾ ।
ਮਨ ਨੀਵਾਂ ਤੇ ਮੱਤ ਉੱਚੀ ਜੇ ਹੋਈ ਨਾਂ ,
ਕੌਣ ਕਹੂ ਇਹ ਬਾਬੇ ਵਾਲਾ ਰਾਹ ਸੱਜਣਾ ।
ਜੇ ਸਮਝੇਂ ਕਿ ਤੇਰੇ ਬਿਨ ਸਭ ਮੂਰਖ ਨੇ,
ਇਹ ਤਾਂ ਤੇਰੀ ਹਉਮੇ ਭਰੀ ਖਤਾ ਸੱਜਣਾ ।
ਇਸ ਜੱਗ ਉੱਪਰ ਇੱਕ ਹੀ ਜੀਵਨ ਰਮਿਆ ਹੈ,
ਰੁੱਖ,ਪੰਛੀ, ਜੀ, ਜੰਤੂ ਭੈਣ ਭਰਾ ਸੱਜਣਾ ।
ਜੜ ਤੋਂ ਚੇਤਨ ਵੱਲ ਜੋ ਵਹਿੰਦਾ ਦਿਖਦਾ ਹੈ,
ਨਿਯਮ ਰੂਪ ਵਿੱਚ ਖੁਦ ਹੀ ਆਪ ਖੁਦਾ ਸੱਜਣਾ ।
ਜੇ ਲੜਨਾ ਸੀ ਹੋਰ ਬਹਾਨੇ ਲੱਭ ਲੈਂਦਾ,
ਨਾਸਤਕ ਕਹਿ, ਨਾ ਘਿਸਿਆ ਰਾਗ ਸੁਣਾ ਸੱਜਣਾ ।।
ਗੁਰਮੀਤ ਸਿੰਘ ਬਰਸਾਲ ( ਯੂ ਐਸ ਏ )

Tuesday, September 29, 2020

ਓਹ ਤੇ ਤੂੰ !!

ਉਹ ਤੇ ਤੂੰ !

ਓਹ ਤੇ ਤੈਨੂੰ ਮਰਿਆ ਚਾਹੁੰਦਾ,
ਤੂੰ ਹੀ ਏਂ ਜੋ ਮਰਿਆ ਈ ਨਹੀਂ ।
ਉਹਦਾ ਸਰਦਾ ਤੇਰੇ ਬਾਝੋਂ,
ਤੇਰਾ ਕਾਹਤੋਂ ਸਰਿਆ ਈ ਨਹੀਂ ।।
ਤੇਰੇ ਜਨਮ ਤੋਂ ਤੇਰਾ ਦੁਸ਼ਮਣ,
ਭਾਵੇਂ ਚੁੱਕ ਇਤਿਹਾਸ ਦੇਖ ਲੈ,
ਬਾਬੇ ਨਾਨਕ ਤੋਂ ਅੱਜ ਤਾਈਂ,
ਉਸਦਾ ਅੰਦਰ ਠਰਿਆ ਈ ਨਹੀਂ ।।
ਕਰਮਕਾਂਢ ਜਿਹੀ ਪੂਜਾ ਛੱਡਕੇ,
ਬਾਬੇ ਸੱਚ ਦੇ ਲੜ ਲਾਇਆ ਸੀ ।
ਸੱਚ ਦੇ ਨਿਯਮੀਂ ਕਿਰਤ ਕਰਦਿਆਂ,
ਉਸਤੋਂ ਜਾਂਦਾ ਜਰਿਆ ਈ ਨਹੀਂ ।।
ਸੰਨ ਸੰਨਤਾਲੀ ਵੇਲੇ ਜਿਗਰੀ,
ਨਫਰਤ ਕੋਲੋਂ ਬੇਵਸ ਹੋਕੇ ।
ਤੇਰੀ ਮਾਂ ਦੇ ਦੋ ਟੁੱਕ ਕਰਕੇ,
ਸੱਚ ਕੋਲੋਂ ਓਹ ਡਰਿਆ ਈ ਨਹੀਂ ।
ਭੋਲ਼ਾ ਪੰਛੀ ਜਾਣ ਨਾ ਸਕਿਆ,
ਦੋਖੀ ਕਿੰਝ ਸ਼ਿਕਾਰ ਖੇਡਦਾ ।
ਸੰਨ ਚੋਰਾਸੀ ਵਾਲਾ ਸਾਕਾ,
ਤੇਰੇ ਖਾਨੇ ਬੜਿਆ ਈ ਨਹੀਂ ।।
ਤੈਨੂੰ ਹੀ ਦੋਸ਼ੀ ਠਹਿਰਾਕੇ,
ਤੈਨੂੰ ਹੀ ਹਥਿਆਰ ਬਣਾਵੇ ।
ਤੈਥੋਂ ਤੈਨੂੰ ਹੀ ਮਰਵਾਉਂਦਾ,
ਆਪੂ ਸਾਹਵੇਂ ਲੜਿਆ ਹੀ ਨਹੀਂ ।।
ਤੇਰੀ ਜਖ਼ਮੀ ਮਾਂ ਨੂੰ ਇਕ ਦਿਨ ,
ਤੈਥੋਂ ਹੀ ਬਿਕਵਾ ਕੇ ਛੱਡੂ।
ਜੱਗ ਜਾਣਦਾ ਬਿਪਰ ਚੱਟਿਆ,
ਮੁੜ ਕੇ ਹੋਇਆ ਹਰਿਆ ਈ ਨਹੀਂ ।।
ਡਾ ਗੁਰਮੀਤ ਸਿੰਘ ਬਰਸਾਲ (ਯੂ ਐਸ ਏ)