ਅੰਧਕਾਰ !!

ਅੰਧਕਾਰ !!

ਫਿਰ ਅੰਧਕਾਰ ਨੇ ਹਰ ਵਾਰ ਵਾਂਗੂ
ਸਿਰ ਉਠਾਇਆ ਹੈ ।।
ਚਾਨਣ ਕੱਜਣੇ ਲਈ ਮੂੜਤਾ ਦੀ
ਧੁੰਦ ਲਿਆਇਆ ਹੈ ।।
ਭਾਵੇਂ ਜਾਣਦਾ ਓਹ ਵੀ ।
ਕਿ ਨਾ ਇਹ ਓਸਦੇ ਵਸ ਦੀ ।
ਲੇਕਨ ਅੰਨਿਆ 'ਚੋਂ ਕਾਣੇ ਦਾ
ਰੁਤਬਾ ਜੋ ਪਾਇਆ ਹੈ ।।
ਦਿਖਾਕੇ ਖਾਬ ਮੰਗਲ ਦਾ ।
ਤੇ ਦਿੱਤਾ ਰਾਜ ਜੰਗਲ ਦਾ ।
ਕਾਵਾਂ ਕੁਤਿਆਂ ਗਿਰਝਾਂ
ਤੇ ਸੱਪਾਂ ਦਾ ਹੀ ਸਾਇਆ ਹੈ ।।
ਮਜਹਬ ਨੀਤਕਾਂ ਸੰਗ ਹੀ ।
ਹੈ ਬਣਦਾ ਇੱਕ ਹੀ ਰੰਗ ਹੀ ।
ਬਹੁ-ਰੰਗਿਆ ਲਿਬਾਸ ਉਸ
ਭਾਵੇਂ ਦਿਖਾਇਆ ਹੈ ।।
ਬੱਦਲ ਨ੍ਹੇਰ ਲਈ ਭਕਦੇ ।
ਸੂਰਜ ਡੱਕ ਨਹੀਂ ਸਕਦੇ ।
ਝੀਥਾਂ ਵਿੱਚ ਦੀ ਜਿਸਨੇ
ਮੇਰਾ ਆਂਗਨ ਖਿੜਾਇਆ ਹੈ ।।

ਗੁਰਮੀਤ ਸਿੰਘ ਬਰਸਾਲ